Taaltrainingen Italiaans, Vertalingen & Tolkopdrachten
inloggen online leeromgeving
Home > blog > Studenti particolari

Studenti particolari

03-06-2014

Rare, gekke, lieve en grappige studenten. Ik heb ze allemaal voorbij zien komen.
Zo ook een meneer die graag privéles wilde om beter te kunnen communiceren met zijn Italiaanse schoondochter. Het Talencentrum waarvoor ik toen werkzaam was, had een en ander geregeld. Op het aanmeldingsformulier stonden zijn initialen en zijn achternaam en dus had ik geen idee hoe hij heette. Toen hij zich echter voorstelde met de woorden: “Hallo, ik ben jarig”, dacht ik wel dat ik maar beter niet ‘gefeliciteerd’ kon zeggen. Jarig, want zo heette hij inderdaad, was een heel lieve student, maar hij bracht weinig van het Italiaans terecht. Hij bleef zijn schoondochter maar ‘Fransjeskaa’ noemen en was na twee cursussen het absolute beginnersniveau nog niet ontstegen. Dat lag ook aan omstandigheden die buiten hem om gingen, niet alleen aan het feit dat hij toch voornamelijk een beta-man was. Diezelfde omstandigheden dwongen hem na twee cursussen te stoppen. Na de laatste les kreeg ik van hem een doosje ‘Merci’ terwijl hij zei: “Om je te bedanken voor je geduld, want je zult wel vaak gedacht hebben: begrijp hij het nou nog niet?” Jarig had gelijk: ik heb dat vaak gedacht. Maar toch gaf ik hem graag les, want hij was zo lief!

Frits* daarentegen was vooral charmant. Hij zat in een groepscursus tussen voornamelijk studenten die zo’n 30 jaar jonger waren. Dat vond Frits helemaal niet erg en de studentes die vaak links en rechts van hem zaten ook niet. Frits was goed in zijn vak en had het tot directeur van een internationaal opererend bedrijf geschopt. Frits was niet zo goed in Italiaans, of beter gezegd: Frits was ronduit slecht in Italiaans, maar dankzij de hulp van de studentes, na een aantal lessen meer zijn persoonlijke assistentes, bleef hij toch trouw komen ... de eerste 8 lesuren.
Tijdens lesuur 8 herhalen we nog een aantal basiszaken en vraag ik aan een aantal studenten: "Dove abiti - waar woon je?" De antwoorden verschillen, maar in de kern natuurlijk niet: abito a Groningen, abito a Haren, abito a Assen. En dan mag Frits antwoord geven. Hij denk even na, kijkt naar zijn ene assistente, dan naar zijn andere en ineens weet hij het: "Abito, lavoro – ik woon, ik werk".
De week ervoor oefenden we vervoegingen van werkwoorden. Frits mocht vertellen hoe je ik heb zegt. Het enige juiste antwoord is ho, de h spreek je niet uit. En ondanks dat het vanaf les 1 al regelmatig voorbij gekomen was, moest hij toch weer lang nadenken. En net toen ik op het punt stond iemand anders een beurt te geven keek hij me zeer verheugd aan en zei op zijn Nederlands: ‘Hoi’. Ik stak mijn hand naar hem op en zei: ‘Ciao’.
Na deze twee voorvallen besloot Frits uit zichzelf dat hij niet meer doorging met de cursus; volgens eigen zeggen had hij niet genoeg tijd om zich te verdiepen in de taal. Hij vond het wel jammer. Zijn assistentes ook. Ik niet, ondanks zijn charme.

* Om privacyredenen is de naam Frits gefingeerd.

Deel
ItalRosa Hilversum - Taaltrainingen Italiaans, Vertalingen & Tolkopdrachten website maken